كامپیوترهای زنده: وقتی باکتری ها و سلول ها، مغز کامپیوترها می شوند!

به گزارش سپیدپندار دات کام به نقل از خبر آنلاین، باکتری ها میلیونها سال است که در طبیعت کار پردازش را انجام می دهند. آنها محیط را حس می کنند، داده ها را دریافت می کنند و واکنش نشان می دهند. همین خاصیت سبب شده تا پژوهشگران آنها را بعنوان «پردازنده های زیستی» بازآفرینی کنند. در این سامانه، سلول ها مانند تراشه های کوچک کامپیوتری با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و شبکه ای زنده و پویا می سازند.

این تلاش تازه در ادامه روندی جهانی در حوزه biocomputing است. در سالهای اخیر، شرکت هایی مانند FinalSpark در سوئیس از سلول های مغزی آزمایشگاهی برای ساخت پلت فرم های محاسباتی بهره برده اند. همین طور در استرالیا، شرکت Cortical Labs با معرفی سامانه CL1 توانسته حدود ۲۰۰ هزار سلول مغزی انسان را با تراشه های سیلیکونی ترکیب کند.
کاهش چشم گیر مصرف انرژی یکی از مزایای بزرگ این فناوری است. کافی است بدانیم که مغز انسان تنها با مصرف چند وات انرژی عملکردی پیچیده تر از ابر رایانه ها دارد. در عین حال برعکس سخت افزارهای سنتی، سلول های زنده می توانند به محیط واکنش نشان دهند و حتی الگوهای رفتاری جدید بیاموزند.

البته مسیر پیش روی این فناوری بدون چالش نیست. استفاده از سلول های زنده در سامانه های محاسباتی موضوعات اخلاقی جدیدی را مطرح کرده است. حتی در مورد باکتری ها نیز، نگرانی درباره ی رهاسازی ناخواسته یا تکامل کنترل نشده وجود دارد. کارشناسان تاکید می کنند مقررات و چارچوب های دقیق باید همگام با پیشرفت علمی توسعه یابند.
کارشناسان پیشبینی می کنند در آینده شاهد سامانه های تلفیقی از زیست و سیلیکون خواهیم بود که می توانند توان پردازش دیجیتال و هوش و سازگاری زیستی را در کنار هم داشته باشند.
اگر این فناوری به سر انجام برسد، کامپیوتر های آینده نه تنها سریع تر و کم مصرف تر خواهند بود، بلکه بخشی از جهان زنده پیرامون ما خواهند شد.

بیوکامپیوتینگ (Biocomputing) یا پردازش زیستی