نیمی از نویسندگان، هوش مصنوعی را پایان کار خود می دانند

تاریخ ارسال : 1404/09/03

نیمی از نویسندگان، هوش مصنوعی را پایان کار خود می دانند

بر اساس گزارش دانشگاه کمبریج، نیمی از رمان‌نویسان بریتانیایی از این نگرانند که هوش مصنوعی مولد به‌طور کامل جایگزین آن‌ها شود، زیرا این فناوری با استفاده غیرمجاز از آثار، درآمد آن‌ها را کاهش داده و بازار کتاب را مملو از محتوای تکراری کرده است.

سایه هوش مصنوعی بر ادبیات: بحران هویتی رمان‌نویسان و آینده خلق داستان

گزارشی جدید و نگران‌کننده که توسط دانشگاه معتبر کمبریج منتشر شده است، نشان می‌دهد که صنعت ادبیات بریتانیا با یک بحران هویتی و وجودی عمیق دست و پنجه نرم می‌کند. بر اساس یافته‌های این پژوهش، بیش از نیمی از رمان‌نویسانی که آثارشان به صورت رسمی در بریتانیا منتشر شده‌اند، معتقدند که هوش مصنوعی در نهایت می‌تواند جایگزین کامل آن‌ها در کارشان شود. این نتیجه، عمق نگرانی جامعه نویسندگان را نسبت به سرعت، وسعت و نفوذ فناوری هوش مصنوعی مولد (Generative AI) در دنیای هنر و ادبیات به وضوح نشان می‌دهد.

 

ترس از جایگزینی و تأثیر اقتصادی بر نویسندگان

این تحقیق که ۲۵۸ رمان‌نویس منتشر شده و ۷۴ چهره کلیدی در حوزه نشر (مانند ویراستاران) را مورد ارزیابی قرار داده است، ابعاد این ترس را فراتر از یک نگرانی فلسفی نشان می‌دهد و به مسائل مادی می‌پردازد. ۵۱ درصد از رمان‌نویسان معتقدند که هوش مصنوعی به‌طور کامل جایگزین آن‌ها خواهد شد. این نگرانی، ریشه در چند واقعیت تلخ دارد:

  1. استفاده غیرمجاز از آثار: بسیاری از شرکت‌کنندگان گزارش دادند که آثار آن‌ها بدون اجازه برای آموزش مدل‌های زبان بزرگ (LLMs) مورد استفاده قرار گرفته است؛ این عمل، بنیاد اقتصادی و حقوقی مالکیت فکری نویسندگان را تهدید می‌کند.

  2. کاهش درآمد: حدود ۳۹ درصد از نویسندگان اعلام کردند که درآمد آن‌ها در حال حاضر به دلیل هجوم محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی کاهش یافته است و بخش عمده‌ای نیز انتظار کاهش بیشتر درآمد را دارند.

دکتر کلمنتاین کولت، نویسنده این تحقیق، اظهار می‌دارد که این نگرانی گسترده ناشی از آن است که هوش مصنوعی مولد، ارزش نوشتن و اصالت قلم انسان را زیر سوال می‌برد و عملاً با نویسندگان انسانی رقابت می‌کند.

 

صنعت نشر در معرض وسوسه سود

نگرانی نویسندگان حرفه‌ای تنها به توانایی‌های فنی هوش مصنوعی محدود نمی‌شود؛ بلکه به ماهیت سودمحور صنعت نشر نیز باز می‌گردد. تریسی شوالیه، نویسنده مشهور دختری با گوشواره مروارید، ابراز نگرانی کرده است که در آینده، ناشران ممکن است وسوسه شوند تا برای افزایش سود، بیشتر از هوش مصنوعی برای تولید محتوا استفاده کنند.

وی استدلال می‌کند: «اگر تولید رمان با استفاده از هوش مصنوعی ارزان‌تر باشد، ناشران ناگزیر آن‌ها را برای منتشر کردن انتخاب می‌کنند. همین‌طور اگر قیمت آن‌ها کمتر از کتاب‌های نوشته شده توسط انسان‌ها باشد، مخاطبان احتمالاً آن‌ها را می‌خرند، همان گونه که ما تولیدات ارزان‌تر ماشینی را به محصولات گران‌تر دست‌ساز ترجیح می‌دهیم.» این پدیده می‌تواند یک مسابقه نزولی به سمت ارزان‌سازی و تکرار در ادبیات ایجاد کند، جایی که کیفیت و اصالت قربانی تیراژ و قیمت پایین می‌شود.

 

تکرار ژانرها و بحران اعتبار محتوا

این گزارش نشان می‌دهد که در حال حاضر، نویسندگان ژانر رمانتیک و پس از آن‌ها نویسندگان ژانر تریلر و جنایی، بیش از سایرین در معرض خطر جایگزینی قرار دارند، زیرا هوش مصنوعی اکنون قابلیت تولید داستان‌های طولانی در این ژانرها را پیدا کرده است.

این افزایش تولید محتوای ماشینی، بازار کتاب، به‌ویژه پلتفرم‌های آنلاین مانند آمازون را از کتاب‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی لبریز کرده است. پیامدهای این امر شامل:

  • سرقت هویت: برخی نویسندگان گزارش داده‌اند که کتاب‌هایی با نام آن‌ها به‌صورت آنلاین لیست شده‌اند، در حالی که هرگز آن‌ها را ننوشته‌اند.

  • نقد و بررسی‌های جعلی: نویسندگان دیگری نقدها و بازخوردهایی را مشاهده کرده‌اند که به نظر می‌رسد توسط هوش مصنوعی ساخته شده و شامل شخصیت‌های درهم و برهم یا جزئیات نادرست هستند که می‌تواند به فروش کتاب‌های اصیل لطمه بزند.

این مسئله یک بحران جدی در اعتبار محتوا ایجاد کرده و لزوم نظارت دقیق‌تر بر محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی در پلتفرم‌های فروش را بیش از پیش مطرح می‌سازد.

 

مقاومت فرهنگی و نیاز به ارتباط عمیق انسانی

با وجود تمام نگرانی‌ها، دیدگاه نویسندگان به‌طور کامل خصمانه نیست. حدود یک سوم از رمان‌نویسان اعلام کردند که از هوش مصنوعی بیشتر برای وظایفی مانند جمع‌آوری اطلاعات و پشتیبانی استفاده می‌کنند، اما اغلب آن‌ها با استفاده از هوش مصنوعی برای نوشتن رمان یا حتی متن‌های کوتاه به شدت مخالف‌اند و ایده استفاده از آن برای ویراستاری را نیز رد می‌کنند.

این مقاومت نشان می‌دهد که نویسندگان، فراتر از تولید محتوا، به ارتباط عمیق عاطفی و فکری بین خالق و مخاطب باور دارند. نویسندگان بیم آن دارند که هوش مصنوعی این ارتباط عمیق را در مقطعی که آمار مطالعه کتاب، به‌ویژه در میان خردسالان بریتانیا، در پایین‌ترین سطح خود در دو دهه اخیر قرار دارد، بیشتر تضعیف کند. رمان، بیش از یک محصول مصرفی، یک تعامل فرهنگی و اجتماعی است که نویسندگان مصمم به حفظ اصالت آن هستند.

به این مطلب چه امتیازی می دهید؟ 1 2 3 4 5 (1)

نظر شما در مورد نیمی از نویسندگان، هوش مصنوعی را پایان کار خود می دانند چیست؟

سوال: